کوچینگ رشته ای محبوب در سراسر دنیاست و کمک گرفتن از یک کوچ در زندگی به طور فزاینده ای در جهان در حال افزایش است.
افرادی که دانش کوچینگ دارند اگر با دانش پایه روانشناسی آشنا باشند می توانند مربیان موثرتر و بهتری باشند. در این مقاله شما با نقش روانشناسی در کوچینگ آشنا می شوید و تفاوت بین روانشناس و کوچ را خواهید فهمید. با راستین همراه باشید.
روانشناسی کوچینگ چیست؟
روانشناسی کوچینگ به این معنی است که شما به عنوان یک کوچ بتوانید با تحلیل احساسات، رفتار و شناخت مشتری هایتان، آنها را بهتر بشناسید، درک عمیقی از آنها داشته باشید و بتوانید تاثیر بهتری روی مشتری ها بگذارید.
در روانشناسی کوچینگ، کوچ ها مباحث روانشناسی را در جلسات کوچینگ خود به کار می گیرند. روانشناسی کوچینگ از روانشناسی انسان گرا، روانشناسی مثبت گرا و روانشناسی اجتماعی تاثیر می پذیرد.
همانطور که می دانید یک کوچ وظیفه دارد مشتری خود را به سمت اهدافش هدایت کند و درواقع آنها را از جایی که هستند، به جایی که می خواهند برسانند. در کوچینگ مربی رویکردهایی را به کار می گیرد که مشتری را به اهدافش برساند و این وسط مشتری نقشی بسیار فعال و مسئولانه برای رسیدن به اهدافش دارد.
در روانشناسی کوچینگ، مربی که با پایه های علم روانشناسی آشناست، می تواند رفتارها و احساسات مشتری را تحلیل کند و در جای مناسب خود این دانش را به کار بگیرد.
آن دسته از کوچ ها و مربیانی که آموزشی اساسی در زمینه روانشناسی دیده اند مشتریان را بهتر می فهمند و نتایج بهتری را از جلسات کوچینگ خود می گیرند , اگر فرآیند کوچینگ با روانشناسی اصولی همراه باشد همه چیز به بهترین شکل ممکن پیش خواهد رفت.
بیشتر بخوانید: بیزینس کوچینگ چیست
تفاوت کوچ با روانشناس در چیست؟
- سازمان های معتبر جهانی متعددی وجود دارند که با شرکت در آنها می توان دوره های پیچیده کوچینگ را گذراند و مجوز مربیگری را گرفت. غالبا کوچ ها با آموختن مهارت ها و گذراندن دوره های مختلف، می توانند به کوچینگ مشغول شوند. اما روانشناس ها کسانی هستند که در دانشگاه مدرک دانشگاهی خود را گرفته اند و هیچ شخصی بدون تحصیلات تحصیلات دانشگاهی روانشناسی نمی تواند به عنوان مشاور مشغول به کار باشد.
- اگر یک کوچ با مباحث روانشناسی آشنا باشد می تواند کار کوچینگ و روانشناسی را همزمان باهم پیش ببرد و بسیاری از ویژگی های روانشناسان در کوچ ها نیز وجود دارد. اما معمولا روانشناسان مهارت های کوچینگ ندارند.
- کوچ ها برخلاف روانشناسان وظیفه دارند تا زمان حصول نتایج با مراجعه کننده خود در ارتباط باشند و پیگیری کنند، در حالیکه روانشناسان وظیفه ای برای پیگیری ندارند و این خود مراجعه کننده هست که باید برای ادامه رواندرمانی به روانشناس مراجعه کنند.
- هدف روانشناس این است که سلامت روانی مراجعه کننده را به او بازگرداند و یا یک مشکل بالینی مانند اضطراب را در مراجعه کننده تشخیص داده و درمان کند. اما کوچ وطیفه دارد با کشف پتانسیل های مراجعه کننده به او کمک کند تا به اهدافش برسد.
- کوچ باید با پایه های روانشناسی آشنا باشد و بتواند مشکلات بالینی را در مراجعه کننده تشخیص دهد. اما برای درمان باید او را به یک درمانگر ارجاع دهد.
- در کوچینگ، مربی تاکید دارد که بر زمان حال و آینده تمرکز شود. اما در روانشناسی گذشته فرد نیز با دقت بررسی می شود. البته در کوچینگ نیز گذشته فرد بررسی می شود، اما این بررسی به طور مختصر است.
- معمولا کوچ ها نسبت به روانشناسان بیشتر فعال و خودآگاه هستند.
- روانشناسان معمولا به صورت بی طرفانه به سخنان مراجعه گر گوش می کنند و قضاوتی نمی کنند و در آخر به آنها مشاوره می دهند. اما کسانی که به کوچ ها مراجعه می کنند به دنبال یک شنونده خنثی نیستند و می خواهند یک فرد پرانرژی و دانا بحث را به صورت دو طرفه با آنها به پیش ببرد.
شباهت های بین روانشناسی و مربیگری
کوچینگ و روانشناسی شباهت هایی با یکدیگر دارند. هم در روانشناسی و هم کوچینگ روابط محرمانه میان پزشک و مشتری حاکم است و مربی و روانشناس حق ندارد اسرار مشتری را پیش دیکران فاش کند.
روانشناسان و بیزینس کوچ ها از روش های مشابهی برای حل مسائل مشتریان استفاده می کنند. آنها از مراجعه کنندگان خود سوال می پرسند، فعالانه به آنها گوش می دهند و راه حل پیدا می کنند. هم روانشناس و هم مربی وظیفه دارند که مراجعه کننده را به هدفشان برسانند، راه را به آنها نشان دهند، در مشتری آگاهی ایجاد کنند و به رشد و توسعه فردی آنها اهمیت دهند.
کی به روانشناس مراجعه کنیم و کی به کوچ؟
- اگر مشکلات حل نشده ای از گذشته دارید به روانشناس مراجعه کنید نه کوچ!
- کوچ ها در ساختن حال و آینده تخصص دارند و روانشناسان در حل مشکلات گذشته.
- روانشناسان بر روی احساسات تمرکز دارند و کوچ ها بر هدف گذاری و ساختن آینده.
- روانشناس به افراد ضعیف کمک می کند تا عملکرد بهتری داشته باشند و کوچینگ به افراد کارآمد کمک می کند تا کارآمدتر و بهتر عمل کنند.
- اگر مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، فوبیا، پارانویا و… دارید به کوچ مراجعه نکنید. اما اگر می خواهید اهدافتان را بیشتر بشناسید، آینده ای روشن برای خود رقم بزنید و به طور کلی رضایت بیشتری در زندگی داشته باشید به کوچ مراجعه کنید.
روانشناسی کوچینگ چه کمکی به ما می کند؟
اگر شما می خواهید به چیزهای بیشتری در زندگی خود دست پیدا کنید و رویاهای بزرگی در سر دارید و در عین حال می خواهید از نظر احساسی و روانی خود را به فردی سالم تر تبدیل کنید یک کاندید عالی برای روانشناسی کوچینگ هستید.
در پایین می خوانید که روانشناسی کوچینگ چه کمکی به ما می کند:
- وضعیت کنونی شما را بررسی می کند تا نحوه همکاری با شما را ارزیابی کند.
- به شما کمک می کند تا بدانید که هدف و رسالت اتان دقیقا چیست و شفاف سازی می کند.
- انگیزه بخش شما برای رسیدن به اهداف اتان است و به شما الهام می بخشد.
- روانشناسی کوچینگ به شما کمک می کند تا در حین کار با کوچ میزان پیشرفت خود را اندازه بگیرید.
- روانشناسی کوچینگ برای دستیابی شما به اهدافتان تمریناتی را برایتان تعیین می کنند.
- گوش دادن فعالانه و یافتن راه حل از کارهایی است که روانشناسی کوچینگ انجام می دهد.
- هم کوچینگ و هم روانشناسی با روان انسان سرو کار دارند اما روانشناس معمولا با افراد با روان ناسالم، بیشتر کار می کنند و کوچ ها با افراد با روان سالم تر.
بیشتر ما در زندگی به کوچ نیاز داریم
برخی از ما با توجه به نیازهایمان به روانشناس یا کوچ نیازمندیم. هم روانشناس و هم کوچ کمک می کنند که مردم بتوانند کنترل زندگی اشان را در دست بگیرند، مشکلاتشان را حل کنند، آینده خود را تضمین کنند و در لحظه حال با لذت بیشتری زندگی کنند.
هم کوچ و هم روانشناس هر دو افرادی آموزش دیده هستند که آگاهانه می توانند روان مراجعه کننده را جراحی کنند.
روانشناسی کوچینگ ترکیبی از روانشناسی و کوچینگ است و می تواند در زمینه توسعه فردی، توسعه بیزینس، کوچینگ رهبری، کوچینگ تحصیلی و… به افراد کمک کند تا زندگی همراه با رضایتمندی را تجربه کنند.